Revalidatie is een medische term die herstel betekent. Encyclo.nl zegt zelfs: herstel van ongeschiktheid, teruggave van kracht, het weer gezond maken.
Dus daar ging ik dan met goede moed op naar de revalidatie, me afvragend hoe ze mij weer gezond zouden kunnen maken. Ik heb immers een progressieve ziekte, ik word niet meer beter. Sterker nog, ik word alleen maar zwakker en minder en vermoeider. Wat kan er nu nog beter aan mij worden? Waarin zou ik nog kunnen herstellen? Ik voelde me ongeschikt voor alles. Mijn lijf, een ding dat niet meer passend voor mij was. Het wankelde, ik kon steeds minder op mezelf vertrouwen.
Maar zoals gezegd ging ik vol goede moed naar de revalidatie. De arts had een heel schema voor mij van ergotherapie, fysiotherapie, maatschappelijk werk en uiteindelijk ook nog een psycholoog. Een schema vol oefeningen en praten over grenzen stellen. Ik ben iemand met een overdrive, dus wil teveel en stel geen grenzen. En al doende leerde ik een heleboel over mijn lijf, mijzelf en grenzen. Over rusten en pauzes nemen en ga zo maar door. Maar steeds bleef er in mijn hoofd zitten ‘wat doe ik hier, want revalidatie is toch om beter te worden en ik heb immers een progressieve ziekte die niet overgaat…’
En dan, op het einde, bij een van de laatste gesprekken met de revalidatiearts, kom ik erachter dat revalidatie niet alleen is om beter te worden maar…. ook leren om te gaan met een ziekte. Echt serieus, hadden ze mij dat niet aan het begin kunnen vertellen? Ik ben dus wel degelijk echt ziek. Revalidatie is niet alleen herstel van ongeschiktheid maar ook ermee leren omgaan.
Jippieee! Ik ben dus niet ongeschikt en kan wel weer krachten krijgen, alleen andere krachten.
Pffft ik wil weer een nieuw traject, ga ik vast nog harder werken en nog beter mijn best doen!
Reactie plaatsen
Reacties