Als kind leren wij te spelen. Spelend ontdekken wij de grote volwassen wereld om ons heen. We kopiëren gedrag van onze ouders. Maar dat niet alleen, we leren ook van onze vriendjes, gaan dingen ontdekken waar onze ouders soms wat minder blij van zouden worden. Maar zo leren we ook de wereld kennen in goed en kwaad, wordt het geweten ontwikkeld.
Spelen is dus een heel belangrijk iets in ons leven, we nemen het de rest van ons leven mee. En nu hoop ik dat ieder van ons nog steeds kan spelen. Op welk niveau dan ook! Spelen… dartelen, dollen, ravotten, zich vermaken… het zijn allemaal begrippen die bij het woord spelen horen. Van het woord alleen kan ik al blij worden zeg maar. Ik heb het spelen nooit afgeleerd, ik hou ervan.
Nu gaan we met mijn schildersvereniging de Vrije Kwasten mee op een vakantie op een bootje. Dit ter gelegenheid van het 50jarig bestaan van de vereniging. Nou ja bootje?, het is een heel schip. Een vakantieschip dat zonder winstoogmerk vaart met mensen met een handicap of laatste wens. En we gaan ook niet echt varen, dan zouden de kosten te hoog worden. Wat we wel gaan doen is schilderen aan boord en die schilderijen geven wij aan kapitein John in ruil voor het verblijf op het schip. Ik vind het een super deal. Kan er blij van worden en je bent toch weer even in een andere omgeving.
De schilderijen hebben als thema vaar of water gerelateerd. En als ik aan water denk, denk ik aan druppels, plassen, stampen, nat worden, plezier hebben. En zo kwam mijn thema voor de schilderijen boven drijven. Twee doeken, 1 waarop kinderen in de plas stampen en 1 waarop ouderen in de plassen stampen, want jong geleerd, is oud gedaan tenslotte.
Wij -mensen met een CIAP (of andere ziekte)- zijn in ieder geval allemaal op een bepaalde leeftijd. En we raken uit balans, vallen soms, hebben pijn, of andere stomme klachten. Maar wat ik zo hoop is dat ieder van ons het kind in zichzelf blijft vinden. Gek blijft doen, grapjes maken, lol hebben. Want we zijn de ziekte niet, we hebben de ziekte, dat is een groot verschil.
Dus mocht je ooit op de Prins Willem Alexander terecht komen zie je daar de prachtigste kunstwerken van mensen uit Leusden en omgeving. We gaan gezellig aan de slag en produceren de mooiste, leukste werken, opdat mensen (met een ziekte) er blij van worden als ze ernaar kijken.
We mogen even proeven aan een sfeer op een schip. Om daar lol te mogen hebben, hoe ziek je ook bent. Ik zag net op de site dat de individuele vakanties voor 2024 al vol zitten, maar we zouden ons als gehele CIAPvereniging kunnen aanmelden, is dat niet een leuk idee??? (Ik ga daar niet over hoor 😊 ) En ja ik maak even stiekem reclame, maar omdat het zonder winstoogmerk is en draait op voornamelijk vrijwilligers, dacht ik dat mag vast. En stiekem dingen doen is ook weer wat speels …..
De moraal van dit hele verhaal, blijf leuke dingen doen, blijf dartelen en dollen. Ravot er wat op af. Het mag allemaal! We gaan maar 1 keer ons graf in, dus daarvoor is het genieten van alle kleine dingen denk ik dan maar.
Deze column is ook geplaatst in onze nieuwsbrief 4 april 2024
Reactie plaatsen
Reacties