Als ik het woord KAPOT opzoek op zijn betekenis is het opvallend dat er zich een scala aan mogelijkheden voordoet die er allemaal mee te maken hebben. Het woord komt voor het eerst voor in de Franse taal en betekent in den beginne iets heel anders dan nu in ons huidig taalgebruik. “Codille: oorspronkelijke term in het piketspel pique, repique et capot; capot is hij, die geen enkelen trek maakt, dus alles verliest; ook bij ‘t smousjassen en vijfhonderden.” uit 1890. Of uit 1858: “een soldaten-overjas, eene kap der mijnwerkers waarmede zij hals en haar bedekken.”
In ons huidig taalgebruik staat KAPOT voor stuk, beschadigd, afgepeigerd, defect, erg vermoeid en ga zo maar door.
Momenteel voelen mijn voeten en benen zich ook afgemat. De achteruitgang heeft zich opeens ingezet, zonder aankondiging. Niet alleen mijn voetzolen zijn doof, maar nu ook de hakken. Mijn voeten slapen en voelen als dood aan. Mijn benen lijken geheel in brand te staan. Niet alleen meer de onderbenen, maar nu ook de voorkant van mijn bovenbenen. Het voelt alsof alles van pap is, geradbraakt en alle kracht verdwenen is.
Waar komt dit opeens vandaan? Waarom deze achteruitgang zo plotseling? Ik wijt het maar aan de warmte. Hopelijk is straks in de herfst alles weer in verbeterde staat. Daar hou ik me nu nog maar even aan vast. Mijn fysiotherapeut beaamt het, warmte kost ons veel energie en maakt ons erg vermoeid. Afgepeigerd zijn mijn spieren en weigeren zich nog naar behoren te gedragen.
Grappig is dat de oorzaak van deze column heel erg anders ligt. Het laatste wat ik uit mijn boodschappenkarretje haal en in de auto wil leggen is een doos met 10 prachtige biologisch verantwoorde eieren in de maat L. Prachtig glimmend in hun mooie schaaltje omringd door een stevige doos. Precies tussen kar en kar gingen ze aan diggelen. Aan gruzelementen zijn ze alle tien! En ik kan zeggen wat ik wil, maar ze bleven keurig in hun stevige doos gebarsten liggen zijn. Geen geknoei op de parkeerplaats, alleen in de doos zelf was het een zooitje.
Blijkbaar waren mijn handen ook even in een kleine ministaking en functioneerden niet meer goed. Diep bedroefd gooi ik de doos eieren in de prullenbak van de Jumbo en ben zelfs zo lief er nog even bij de kassa melding van te maken. Het lijkt me niet goed om met deze hitte 10 eieren aan de kook te laten gaan. Ik hoopte dat de kassajuf zou zeggen: “Ach, ik ben vandaag 25 jaar in dienst, pak maar een nieuwe doos”, maar helaas.
Dus aan het eind van mijn krachten ga ik op huis aan en laat daar vervolgens de doos met bierblikjes 0% uit elkaar vallen en ook het plastic rond het mineraalwater laat het afweten, opdat 6 flessen het huis in rollen. Kortom het is een dag waarin alles even buiten dienst is.
Nu eerst maar eens een bakkie thee. (Als dat maar goed gaat!)
Bron: Encyclo.nl
Reactie plaatsen
Reacties