Prikkels zijn overal. Ik was net aan de wandel en ook daar zijn heel veel prikkels. Mijn voetstappen op de grond, het geritsel achter mij van mijn wandelmaatje, de vogels fluiten, de kikker die kwaakt, etc. Dus op een rustige wandeling zijn er al vele prikkels die op mij afkomen.
Dus kun je nagaan als ik dan thuis kom en er nog meer prikkels op me af komen; de klokt die tikt, mijn vriend die iets aan me vraagt, de visite die super gezellig aanwezig is, maar heel veel verhalen vertellen. Kortom prikkels zijn in mijn hoofd soms een soort van explosie.
In het Myocafe* kwam ik de vraag tegen of mensen zich herkenden in overprikkeling. En tot mijn stomme verbazing waren er zeer veel reacties van mensen die dit, net als ik, ook hebben. Overprikkeling, dacht ik, is een bijwerking van mijn CIAP medicatie. Maar even googelen bracht mij op websites waar je kunt lezen dat overprikkeling en polyneuropathie een voorkomende combinatie is.
Sensorische integratie is de soepele samenwerking (integratie) in je lichaam tussen waarnemen (sensoriek) en bewegen (motoriek). Sensorische integratie is het hele proces van informatie opnemen uit de buitenwereld, selecteren, verschillende stukjes informatie aan elkaar koppelen en daarna op de juiste manier reageren. Bijvoorbeeld onze houding en beweging (de spieren, pezen en gewrichten) of het zien, etc.
De hersenen geven signalen af aan je lichaam, zodat je in beweging kan komen via het gebruiken van je spieren, gewrichten en skelet. Op het moment dat de samenwerking tussen waarnemen en bewegen verstoord raakt krijgen de hersenen het moeilijk en zie je snel de gevolgen in het dagelijks leven. We spreken dan van een sensorisch conflict of verstoorde prikkelverwerking.
Ook de aandoening polyneuropathie kan een verstoorde prikkelverwerking veroorzaken.
Prikkels verwerken is keihard werken!
Overprikkeling is een toestandsbeeld van een uitputtende situatie die een neurologische oorsprong kent en die ontstaat als er meer informatie wordt ontvangen dan de zintuigen kunnen verwerken.
Het is dus niet zo gek dat sommige mensen zelfs misselijk en ziek kunnen worden van de hoeveelheid aan prikkels. Zo is mijn sociaal contact sterk verminderd. Ik kan eigenlijk alleen nog maar overdag afspreken. Dan gaat het goed en kan ik erna nog even liggen slapen op bank.
Al lezende leer ik dat we prikkels niet moeten gaan vermijden, maar moeten blijven aangaan. We moeten ze alleen leren managen.
Wat ik nu wel eens doe als mijn hoofd overloopt, dan vlucht ik even naar het toilet. Daar heb ik dan een heel klein momentje voor mezelf. En soms blijf ik lekker extra lang zitten, gewoon even geen prikkels. Heerlijk is dat, kan ik het weer een beetje aan.
Kijk, als dat geen managen is! 😊
Reactie van mijn neurologe:
Mooi stuk
Ik vind het heel helder uitgelegd
Overprikkeling komt overigens ook voor bij “niet klassiek neurologische” problemen
Het kan eigenlijk optreden bij vrijwel elke ziekte zowel, fysiek als mentaal, kortdurend of langdurig (wie griep heeft kan bv ook niets verdragen maar dat herstelt snel)
Het komt namelijk niet alleen bij gestoorde sensatie door bv zenuwschade, maar ook door het “te weinig energie hebben” om de prikkels normaal te verwerken
Met vriendelijke groet,
M. Bakkers
Neuroloog
Dank je voor je reactie, ik zal het erbij plaatsen.
Fijn te horen dat dit niet alleen voorkomt bij “patiënten” 😊
Groetjes Nicole
*Myocafe is een online platform van de spierziekten vereniging voor lotgenotencontact.
Gebruikte bronnen:
Reactie plaatsen
Reacties
En ik heb geleerd dat een te lange uitputting in die prikkelverwerking kan leiden tot een beschadiging in de filter, zodat je prikkels helemaal niet meer kunt filteren.
Dat zou dan de reden zijn dat wij (patienten) moeite hebben met die prikkelverwerking, ze komen 3 x zo hard aan als bij "gezonde" mensen....
Ik persoonlijk hoor, ruik en zie alles en kan het niet weg filteren, hoe graag ik dat ook zou willen...
Geen klaagzang overigens, gewoon een constatering, ik weet niet meer beter ;-)